Hofmóðugur þingmaður

„Nú var komið að mér að stíga upp á pallinn. Ég sýndi eftirlitsmanninum vegabréfið mitt og sagði frá því að ég væri danskur þingmaður,[...]“

Orð þessa manns, sem lesa má í blaðinu sjálfu, lýsa fádæma yfirlæti og hroka. 

Fólk sem starfar í öryggis-skimun flugvalla er að vinna vinnuna sína og fer eftir skýrum fyrirmælum. Það hefur enga sérstaka ánægju af því að þurfa að fara með fingurna ofan í buxnastreng á fólki og því síður ef viðkomandi eru að flagga fyrirmennatitlum eða gera sig breiða á annan hátt. 
Allt sem þessi karlpungur er að lýsa í pistlinum eru sömu handbrögð og meðferð eins og viðhöfð eru um allan heim, meðal annars í hans eigin landi. Ég hef mun oftar verið þuklaður á Kastrup en í Keflavík.

Ég hef síðasta áratuginn flogið um fimmtíu flug árlega til og frá landinu, mest til Kaupmannahafnar en einnig margra annarra landa og heimsálfa og aldrei fundið ástæðu til þess að kvarta yfir neinu sem kalla mætti yfirgang eða óþægilega nálgun eða ógnandi framkomu enda sýni ég auðmykt og þolinmæði. Ég hef oft lent í slembiúrtaki eða óvart gleymt að tæma vasa og því verið þuklaður, stundum mjög nákvæmlega.

Í Danmörku hef ég meira að segja nokkrum sinnum verið þuklaður af konum. Þar þarft þú að fara fram á það ef þú villt vera handfjatlaður af eigin kyni. 
Eftir eina meðhöndlunina sem var kurteisleg, ákveðin og ansi nákvæm en þó innan marka siðsemi eins og endranær, þá varð mer á orði:

Það káfaði á mér kona,
á Kastrup áðan, si-svona.
Hún þuklaði á mér
bæði þar og hér
og naut þess, ætla ég að vona.

Ég geri mér far um að þakka öryggisvörðunum eftir hverja rannsókn með brosi og orðunum
„Takk fyrir að passa upp á okkur“
Það fellur alltaf í góðan jarðveg.

Þessi hofmóðugi þingmaður ætti að líta sér nær.  Ef hann hefur athugasemdir við framferði öryggisvarða þá á hann að bera þær fram við yfirmenn þeirra. Nema honum hafi verið svona mikið í mun að láta öryggisvörðinn og okkur dást að því að hann sé þingmaður og meðlimur í varnarmála-eitthvað og sé að koma af fínu Norðurlandaþingi í Akureyri og svo framvegis(Þetta kemur fram í greininni í Morgunblaðinu sjálfu)

Það væri fróðlegt að heyra hvernig honum yrði tekið við öryggisskoðun í Bandaríkjunum ef hann hefði í frammi viðlíka tilburði til að gera sig merkilegri en hinn almenni farþegi.

Þingmaður miður sín eftir líkamsleit

Þetta er einfaldlega rangt.

Á vef spítalans stendur m.a. eftirfarandi um við hvaða meðferðarform er átt:

Þar má til dæmis nefna slökun, jóga og íþróttir. Eins og nafnið gefur til kynna er um viðbótarmeðferð að ræða, ekki meginmeðferð, né fá sjúklingar einungis þess háttar meðferð á Landspítala.

Sá sem skrifar þetta fyrir hönd spítalans veit hreinlega ekki um hvað málið snýst.

Það er enginn að gagnrýna viðbótarþjónustu á borð við þau dæmi sem þarna eru tekin. Nema ef vera skyldi einhver dulspekihlaðin afbrigði af jóga en „jóga“ er afar vítt og illa skilgreint hugtak. Flestir tengja jóga-iðkun við slökun og huggulegheit í bland við líkamsrækt, en það er einmitt gagnleg og skynsamleg nálgun í mörgum tilfellum, ekki síst endurhæfingu og geðheilbrigðisþjónustu.

Það sem verið er að gagnrýna í umræðu dagsins eru óvirkar aðferðir sem hvorki er líffræðilega líklegt að geti virkað og hafa ekki reynst virkar í vönduðum rannsóknum. Þær byggja flestar á hugarburði sem upphófst hjá einhverjum einstökum aðila fyrir löngu síðan og hefur lifað áfram sem þjónusta græðara og áhugamanna.

Ástæðan fyrir því að óhefðbundnar meðferðir verða ekki hluti af verkfærasafni læknisfræðinnar er einfaldlega sú að þær hafa ekki reynst til gagns. Aðferðir sem hafa reynst virka hafa alltaf verið teknar inn sem gild læknisfræðileg meðferð. Þær byggja allar á verkunarmáta sem hægt er að skýra í samræmi við þekkingu á virkni líkama og sálar. Svo er ekki með umræddar óhefðbundnar meðferðir sem nú er verið að gagnrýna notkun á í opinberu heilbrigðisþjónustunni. 

Í umræðu dagsins, sem hófst með gagnrýni fimmtíu sálfræðinga á meðferðir sem verið er að beita á geðdeildum er ekki verið að gagnrýna það sem vel hefur gefist.

• Það er verið að gagnrýna iðkun höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnunar, sem byggir á tómri vitleysu um virkni líkamans. Þar er ruglað um einhvers konar slátt eða hreyfingar í mænuvökva sem hægt sé að leiðrétta með léttu þukli á höfði og baki.
• Það er verið að gagnrýna svæðanudd (á ensku Reflexology)sem byggir á ranghugmyndun um tengsl svæða á iljum og lófum við líffæri líkamans og virkni þukls á þessum svæðum í lækningaskyni. 
• Það er verið að gagnrýna notkun á nálastungum í fíknimeðferð, svokölluðum NADA-nálastungum sem ekki virka og byggja á ótrúverðugum hugarburði um tengsl eyrnakuðungs við önnur líffæri.
• Ég sé ástæðu til þess að bæta við gagnrýni á notkun á nálastungum og ilmolíumeðhöndlunar í meðgöngu og fæðingum sem hvorugt hefur neina virkni og er ekki heldur líklegt til að virka. Sumar svokallaðar ilmkjarnaolíur hafa nýlega reynst innihalda hormónatrufalandi efni og margir fá ofnæmisviðbrögð eða óþol gegn þeim. Nálastungur eru alls ekki hættulausar eins og fjölmörg dæmi um lífshættulegar afleiðingar þeirra sýna. Nýlega dó t.d. maður í Noregi af sýkingu eftir nálastungu í hendi. Fjölmörg tilfelli eru þekkt af lífshættulegu loftbrjósti eftir nálastungur, líka á litla Íslandi. Nálatungur hafa enga sértæka virkni og því er iðkun þeirra í alvarlegri heilbrigðisþjónustu óásættanleg í ljósi áhættunnar, fyrir utan sóun á tíma, fé og aðstöðu sem er óumdeilanleg.

Um ónýti þessara „meðferða“ allra er að finna gild og traust vísindaleg rök.
Til dæmis hafa samantektir á rannsónum á nálastungum við 60 mismunandi vandamálum, þar á meðal í meðgöngu og fæðingum, á vegum Cochrane samvinnuverkefnisins ekki fundið haldgóðar vísbendingar um virkni þeirra. 

Þessi meðferðarform eru öll notuð innan veggja LSH.

 

Integrative medicine hreyfingin
Svokölluð samþætt meðferð eða hjúkrun, á ensku integrative medicine/nursing snýst um að blanda saman gagnlegum og gildum meðferðum við gagnslaust athæfi sem áður kallaðist skottulækningar en nú hefur lengi gengið undir nafninu óhefðbundnar meðferðir. Ef álíka léleg viðmið væru notuð til þess að réttlæta þjónustu í bílaviðgerðum, eða t.d. í bankageiranum þá færi fólk fyrir dómara ásakað um svindl og fúsk. Þegar um heilsu er að ræða virðist allt leyfilegt?

Þegar það var ekki nógu fínt og gekk ekki vel að koma óhefðbundnum meðferðum á framfæri, var farið að kalla það hjámeðferðir eða viðbótarmeðferðir og nú síðustu ár hefur hreyfing rutt sér til rúms sem vinnur að því að innlima í skynsama og gagnreynda læknismeðferðir, ónýtar gervimeðferðir sem meira er hægt að líkja við trúarathafnir og leikræna lyfleysu en trausta læknisfræði. 

Klókur maður líkti þessu við að blanda mykju í marmelaðið. Það gerði hvorki mykjuna né marmelaðið betra. 

 

 

 

Engar óhefðbundnar lækningar

Falleinkun fyrir hættulega trúgirni

 

Varúð: Astaxanthin er ekki virkt gegn skaðlegum áhrifum sólarljóss og kemur ekki í stað annarra sólarvarna eins og haldið er fram af heimildarmanni þessa pistils á mbl.is!

 

Guðrúnu Bergmann gengur eflaust gott eitt til með þvi að vilja fræða okkur um það sem hún les á netinu og telur áhugavert. Það vill líka svo til að hún þarf að selja bækurnar sínar og námskeiðin og sú ókeypis auglýsing sem hún fær hjá mbl.is gegn því að skrifa pistla er auðvitað ómetanleg - fyrir hana.

Það væri svo sem ágætt, ef ekki væri fyrir það að Guðrún hefur ekki sýnt að hún kunni mikið til fræða eða verka í alvöru heilbrigðisfræðum. Hún virðist grípa helstu tískustrauma hjálækninga og hindurvitni og gera að sínu og þýðir umfjöllunarefni sitt mjög oft upp úr vitleysuveitum snákaolíukaupmanna eins og hvert orð sem í slíkum auglýsingaveitum stendur sé óspjallaður sannleikur.

Hér vitnar Guðrún í vefveitu sem er þekkt að því að vera ein ótrúverðugasta uppspretta upplýsinga um heilsutengd efni sem til er á veraldarvefnum. Í ofanálag lepur hún upp af honum hættulegar rangfærslur um sólverndandi áhrif fæðubótarefnis sem í raun er bara matarlitur.

Fyrir þetta fær hún rjúkandi falleinkun.

 

Hvað er málið?
Það sem Guðrún hér þýðir er sótt í einn frægasta snákaolíu-söluvef allra tíma, aðalsölusíðu heilsubótarloddarans Joe Mercola. 
Mercola þessi er amerískur osteópati, lærður í skóla þar sem alvöru læknisfræði er vissulega kennd samhliða beina- og liðréttingum. En eitthvað feilaði Joe á fræðunum því hann hefur aldrei stundað alvöru læknisfræði. Þvert á móti varð hann einn þekktasti snákaolíukeupmaður og andvísindafrömuður nútímans, forríkur á því að selja alls konar heilsufals.

Joe Mercola rekur vefinn mercola-punktur-com þar sem daglega birtast hinar ótrúlegustu ýkjur og rangfærslur um heilsutengd efni, allt í þeim tilgangi að hræða og espa upp efa og ótta hjá fólki og laða það inn í söluvefinn þar sem Mercola selur fæðubótarefni og furðumeðferðir í skipsförmum.

Guðrún, sem ég veit ekki til að hafi nokkurn tíma lagt stund á raunveruleg heilbrigðisfræði, hefur áður lýst Mercola sem merkilegum lækni en í raun er ekki um að ræða alvöru lækni heldur ómerkilegan svindlara með her manns í vinnu við að segja ósatt og ýkja. 

Boðskapur Mercola
Joe Mercola er meðal annars mótfallinn bólusetningum. Hann fullyrðir að þær séu beinlínis hættulegar og birtir reglulega lygar og rangfærslur um þau mál. Þetta veldur óraunsæjum ótta, efa og áhyggjum hjá almenningi sem leiðir til hræðslu við bólusetingar. Minnkandi bólusetningartíðni leiðir svo til þess að hættulegir sjúkdómar sem áður var svo gott sem búið að loka úti eru farnir að skjóta upp kollinum.

Mercola hefur hampað ýmsum stórhættulegum ranghugmyndum um meðferðir við alvarlegum sjúkdomum svo sem hugarórum fyrrverandi læknis að nafni Simoncini um að krabbamein séu bara sveppasýkingar og meðalið matarsódi.

 

Mercola er þekktur fyrir ótrúlegustu ranghugmyndir og hugaróra aðra. Meðal annars að halda því fram að örbylgjuofnar eyðileggi efnin í matnum (afsannað) og að afneita því að AIDS stafi af HIV veirunni heldur af streitu og álagi.

Myndin hér til hægri sýnir ríkmannlega höll Joe Mercola. Astaxanthin og önnur fæðubótarefni gefa afar vel af sér.

Joe Mercola hefur líka með hreinum lygum um óæskileg áhrif þess, talað gegn gerilsneyðingu og fitusprengingu mjólkur. Þetta undarlega tískufyrirbæri, að drekka hráa mjólk frekar en gerilsneydda hefur leitt til tilfella af lífshættulegum sýkingum. Sjá t.d. hér

Hann hefur margoft verið aðvaraður af stjórnvöldum fyrir hættuleg heilsuráð.

Hvað þá um meinta sólarvörn Astaxanthins
Ein furðulegast og jafnframt hættuleg lygi sem Mercola hefur haldið fram er að venjuleg sólarvörn sé skaðleg og krabbameinsvaldandi (afsannað) en sjálfur selur hann krabbameinsvaldandi sólarbekki og auglýsir og selur „náttúrulega“ sólarvörn sem ekki virkar og eykur krabbameinshættu. 
Astaxanthin er einmitt eitt af þeim fæðubótarefnum sem Mercola selur með upplognum fullyrðingum um virkni gegn skaðlegum áhrifum sólarinnar, rangfærslur sem Guðrún Bergmann hér færir fram af einskærum óvitaskap.
Myndin hér til hliðar er skjáskot af auglýsingu á vef Mercola þar sem hann lýgur til um áhrif Astaxanthins sem sólarvarnar.

Það er varla hægt að hugs sér ótrúverðugri heimild fyrir heilsuráðleggingum en Joe Mercola og vef hans.  En Guðrún Bergmann veit greinilega ekki betur og hampar hér hættulegum rangfærslum og tilbúningi frá vel þekktum loddara.

Astaxanthin, hvað er það?
Astaxanthin er náttúrulegt, rautt litarefni ýmissa sjávarlífvera, mest notað í matvælaiðnaði og fóðurframleiðslu til að lita afurðirnar. Það er t.d. gefið hænum til að gera eggjarauðuna fallegri, eða notað í fiskeldi til að auka rauða litinn í laxholdi. Asthaxanthin er mest framleitt á kemískan hátt í efnaverksmiðjum, eða unnið úr rækjuskel sem fellur til við vinnslu. Efnið er frekar dýrt, sérstaklega það sem er framleitt á náttúrulegan hátt og nýleg verksmiðja á Ásbrú framleiðir einmitt slíkt efni með þörungaræktun.

Astaxanthin er svokallað karetoníð, skylt forstigum A-vítamíns en það breytist ekki í A-vítamín í líkamanum. 

Astaxanthin á, eins og oft er um slíka söluvöru, samkvæmt auglýsingunum að vera flestra meina bót. Algengt er að sjá fullyrðingar um að það minnki harðsperrur og auki afköst íþróttamanna. Það er hægt að selja íþróttafólki hvað sem er með fullyrðingum bætt afköst og líðan, en enginn fótur er fyrir slíkri virkni.

Kraftaverkalyf?
Upptalningin á ætluðum verkunum astaxanthins sem fæðubótariðnaðurinn hefur haldið fram er ótrúlegur. Því hefur meðal annars verið hampað sem meðferð við:

• Alzheimers hrörnunarsjúkdómnum
• Parkinsons sjúkdómi
• Heilablóðfalli
• Kolesterólhækkun
• Aldurshrörnun
• Augnbotnahrörnun
• Verndandi gegn krabbameini
• Sykursýki
• Hjarta og æðasjúkdómum
• ófrjósemi karla
• Tíðahvarfaeinkennum
• Taugaþrengslum í úlnlið (Carpal tunnel)
• Liðagigt

... og svo mætti lengi áfram telja. Í stuttu máli stenst ekkert af þessu. Um er að ræða upplognar fullyrðingar í auglýsingaskyni, sem litlar líffræðilegar líkur eru á að standist og engar rannsóknir hafa staðfest. Eins og um öll gróðavænleg fæðubótarefni er mikið til af gervifræðum búið til af fæðubótariðnaðinum og þarf virkilega sérkunnáttu til að vinsa slíkt úr þegar heimildir eru skoðaðar.
Astaxanthin hefur að sjálfsögðu verið rannsakað alvarlega við ýmsum sjúkdómum sérstaklega hjarta- og æðasjúkdómum en ekkert komið út úr því að gagni. 

Í efnafræðilegum ferlum í tilraunaglösum hefur efnið, eins og afar mörg lífræn efni, vissulega andoxandi virkni en slík virkni er ekki til staðar lengur þegar það hefur verið innbyrt um munn, enda eins gott því fræðilega gæti andoxunarvirkni ef hún væri einhver að ráði, aukið krabbameinsvöxt meðal annars.

Andoxunarefni?
Hugmyndir fræðimanna um verndandi andoxunarvirkni ýmissa lífrænna efna var gripin á lofti af fæðubótariðnaðinum og notuð til að auglýsa allt frá bláberjasúpudufti til gerviefna sem ótrúlegustu heilsubótarkraftaverk. Rannsóknir hafa síðan leitt í ljós að ekkert er hæft í þessu, síður en svo. En það fælir ekki fæðubótariðnaðinn frá því að halda áfram að nota töfraorðið „ANDOXUNAREFNI“ eins og enginn sé morgundagurinn. 

 

Astaxanthin er skaðlítill, að mestu áhrifalaus, lífrænn rauður matarlitur.

Flóknara er það nú ekki...

 

 

Flottari brúnka með Astaxanthin

Kaffistólpípur, þvagáburður og ógeðsdrykkir

... eru meðal „yngingarmeðalanna“ sem Þorbjörg gabbar fólkið með í þessum dæmalausu vitleysuþáttum. Reyndar held ég að hún sjálf sé sú mest auðtrúa, en það er önnur saga.

Hér er klippa úr fyrsta þættinum af „100 years younger in 21 days“ þáttunum. Þess skal getið að engar líkur eru á að (kaffi)stólpípur hreinsi út eiturefni úr líkamanum. Þvert á móti geta þær við vissar aðstæður valdið blóðeitrun.

Það er tóm vitleysa sem þorbjörg heldur þarna fram að í ristlinum séu margra mánaða og ára gamlar leyfar af skít sem þurfi út.

Dítox „meðferðir“ eru vitleysa. Lifur og nýru sjá fullkomlega um hreinsun líkamans og ef þau eru biluð þá er svona athæfi stórhættulegt.

Það er hætta á alvarlegum aukaverkunum af „ristilskolunum“ þótt sjaldgæft sé. Alvarlegar sýkingar og rof á ristli hafa komið fyrir við svona læknisleiki.

En koffínið sem kemst inn í líkamann úr rassgarnarkaffinu er verulega hressandi. Því er kaffið haft þunnt svo það valdi ekki eitrun.

 

Það er góð spurning hver er mesti vitleysingurinn, þerapistinn eða þiggjendurnir?

Fyrsti þátturinn í heild:

Yngdi upp fræga Breta

Er maður hraustari af vegan líferni?

Nei það er ekki sjálfgefið. Það þarf að hafa talsvert fyrir því að halda heilsu á slíku fæði og næringarefnaskortur er algengur ef ekki er gætt vel að.

Það er ýmislegt bogið við það sem gefið er í skyn með þessari grein. Þótt það sé ekki beinlínis sagt, þá má skilja þetta sem svo að konan sé hraustari og nái betri árangri vegna þess hún aðhyllist vegamataræði. Það væri röng ályktun.

Þessi kona er auðvitað flottur íþróttamaður. En það er ekki vegna þess að hún fylgi vegan lífsstíl, það er þrátt fyrir að hún er vegan.
Hvað með alla þá sem ekki eru vegan og samt heilsuraustir og skara fram úr í íþróttum. Hvar eru kostirnir við þetta mataræði sem ekki er í samræmi við það sem mannkynið er aðlagað að? 
Öllum er að sjálfsögðu frjálst að velja sér lífstíl svo lengi sem það kemur ekki niður á öðrum. 
Vegan snýst reyndar ekki bara um að afneita mat úr dýraríkinu heldur einnig um afstöðu gagnvart nýtingu dýra yfirleitt.
Vegan lífstíll er nýlegt tískufyrirbæri.

Ýmiss næringarskortur kemur fyrir hjá þeim sem borða einhæft fæði af öllu tagi. Sérstaklega hjá þeim sem fylgja vegan lífsstíl.
Slíkur lífstíll var ekki mögulegur fyrr en B12 vítamín uppgötvaðist og hægt varð að gefa það sem uppbót. Þeir sem reyndu slíkan lífstíl fyrr á tímum vesluðust upp úr sjúkdómum. Um það eru til heimildir.
B12 vítamín getur mannskepnan og önnur spendýr ekki framleitt. Það fæst ekki úr jurtaríkinu nema í sjávargróðri, þara þangi og þprungum og svo við gerjun. Dýrin sem við leggjum okkur helst til munns fá B12 úr gerjuðu þarmainnihaldi, þ.e.a.s. jórtrinu þar sem bakteríur framleiða það. Ef náttúran hefði ætlast til þess að við nærðumst eingöngu á grænmeti þá hefðum við þróast sem jórturdýr. Maðurinn þarf að borða afurðir úr dýraríkinu til þess að lifa af, eða að öðrum kosti taka inn bætiefni með B12.

Rannsóknir sýna að flestir sem halda sig við strangt grænmetisfæði séu (þrátt fyrir að borða fjölbreitt og neita sjávargróðurs) með B12 skort og það er of algengt að þeir skaðist af því. Það er ekki bara skaðlegt að vera með mjög lágt B12. Einkenni og orkuleysi koma nokkru áður en magnið í líkamanum er orðið hættulega lítið. 

Þeir sem ekki borða neitt úr dýraríkinu þurfa að taka mikið B12 vítamín með.

Vegan líferni er ekki mannskepnunni eðlilegt. Svoleiðis er það bara.

Er vegan og vinnur medalíur á svellinu

Varúð - getur valdið sjúkdómum

Allra meina bót?

Í gamla daga kallaðist þetta Mansjúríu-sveppurinn. Önnur vinsæl nöfn eru Kombúkka te eða Sveppate

Á tíunda áratugnum síðastliðna átti þessi gerlagróður miklum vinsældum að fagna enda átti hann að útrýma öllum meinsemdum landans og tryggja eilífa æsku, hreysti, kyngetu og hvaðeina.
Sveppalausum var gefinn bútur af ókræsilega slím-hlaups-hleyfinum sem vex ofaná gambranum og með fylgdi gjarnan fjölrituð leiðbeining um umhirðu og inntöku.
Svo kom þó að því, eins og alltaf verður með heilsutískur, að jafnvel hörðustu náttúrulæknar gáfust upp á að halda lífi í sínu slímkvikindi og siðurinn féll í gleymsku meðan nýir tískustraumar tóku við.

Enginn virðist hafa saknað Kombúcha/Mansjúríusveppanna síðan og í tölfræði Landlæknis er ekki að sjá að heilsu landans hafi hrakað neitt í millitíðinni svo varla hefur þetta getað talist neitt lýðheilsu-undur.

Ég hef tekið eftir því að í heilsuvöruhillum hafa undanfarið verið að birtast ýmiss konar skrautlegar flöskur með sætsúru tevatni undir nafninu Kombucha. Þess konar drykkjarvörur eru afar söluvænar með öllum heillandi heilsuloforðunum sem fylgja þessu gamaldagas bruggi.
Nú virðist gróðavon græðarasamfélagsins vera að kvikna á ný og heilsufrömuðurnir vilja greinilega ekki missa af tískubyulgjunni. Þeir flýta sér að finna uppskriftir á netinu og gera að sinum, eins og þessi ungi maður sem sennilega var ekki búinn að sleppa bleyjunni þegar mamma hans henti síðustu kombúkka-lummunni sinni.
Nú er bara spurning hversu margir dagar eru þangað til Guðrún Bergmann byrjar að auglýsa námskeið í Kombúkka bruggun og drykkju.

Gamalt húsráð
Drykkja á gerjuðu sykur-te-soði mun eiga uppruna sinn einhvers staðar á sléttum Asíu hjá töfralæknum sem gáfu þetta við öllum kvillum. Drykkir þeirra gáfu eflaust góða vellíðan og ró enda sæmilega áfengt ef nóg var haft af hunangi í gambranum og passað að ekki kæmust ediksgerlar í ágætið. Sumum batnaði pestin að vonum og tóku töfralæknarnir það sem fullvissu um kraftaverkamátt seyðisins.

Gerla- og bakteríugróðrarstía
Helsta innihaldið í Mansjúríusveppatei er sykur, te og óviss blanda af gerlagróðri sem vex ofan á tesoðinu og nærist á sykrinum og myndar ýmis kemísk sambönd, meðal annars vínanda og edik. Engin séstök regla er á því hvaða gerlar eða bakteríur vaxa í þessu nema hvað um er að ræða sambýli margra slíkra.
Í vísindatímaritinu Mycologist („Sveppafræðingurinn“) frá árinu 2000 er að finna samantekt á því helsta sem var að finna um Mansjúríusveppinn. Þeir komust að því að afbrigði af þessu undrameðali var að finna í nánast öllum menningarheimum og auðveldara væri að telja upp það sem neysla þess átti ekki að geta bætt. Eins og venjulega er um allra meina bætur þá gagnast þær við fæstu þegar að er gáð.

Hættur?
Það er ekki nein vissa fyrir því að allt það sem vex í þeim miður geðslegu gerlalummum sem fljóta ofan á sykruðu tesoðinu sé góðkynja. Þá er vissara fyrir þá sem ekki eru frískir að láta sullið eiga sig með öllu. Alls konar meingerlar geta tekið sér bólfestu í brugginu og þótt flest sé eflaust saklaust þeim sem frískir eru og með óbilað ónæmiskerfi, þá þótti Ólafi Guðlaugssyni lyflækni og sérfræðingi í smitsjúkdómum ástæða til þess að vara við hættum í grein í Læknablaðinu í desember 1995. Hann sagði þar frá því hvernig hann hafði ræktað sveppate eftir kúnstarinnar reglum og rannsakað afurðina með læknisfræðilegum hætti. Sér (og okkur) til skelfingar fann hann í undrameðalinu meðal annars bakteríu sem getur valdið leggangabólgum í hraustum konum og í versta falli stytt sjúkum aldur. Í niðurlagi greinarinnar sem finna má á timarit.is kemst Guðlaugur svo að orði:

„Ekki ætla ég að tjá mig um notkun þessa bakteríu- og sveppagrautar sem fóðurbætis fyrir mannskepnur, þar sem engin gögn um slíkt fundust við leit í MEDLINE. Hafa ber í huga að sé einhvers neytt til heilsuauka, sér í lagi af fólki með alvarlega sjúkdóma, má það ekki undir neinum kringumstæðum valda sjúkdómum hjá neytendum, sama hversu sjaldgæf slík veikindi eru. Ef heilsuaukandi efni getur valdið dauðsföllum hjá litlum hluta neytenda er verr af stað farið en heima setið. I ljósi þessa er því full ástæða til að vara sjúklinga með ónæmisbælandi sjúkdóma svo sem krabbamein og sjúklinga á ónæmisbælandi lyfjum viðneyslu þessa bruggs.“

 

Myndirnar eru fengnar af enska Wikipedia og fylgja þar grein um Kombucha

Rafn vill að þú drekkir kombucha

Ótrúleg meðferð, bókstaflega

Kirkjugarðarnir eru því miður fullir af fólki sem í örvæntingu eyddi aleigunni í lækningafúsk í staðinn fyrir að reyna að njóta tímans sem eftir er. 
Nú veit ég ekki hvaða aðili það er í Noregi sem þessi maður er að sækja til en sá hlýtur að vera um það bil að sækja Nóbelsverðlaunin fyrst hann kann eitthvað sem er betra en það sem læknavísindin hafa upp á að bjóða. Briskrabbi sem kominn er í lifur er ólæknandi. Rannsóknir sýna að þeir sem sækja í óhefðbundnar meðferðir lifa að meðaltali skemur. Eitt frægasta dæmið er Steve Jobs sem átti sennilega góðan séns þegar meinið uppgötvaðist en valdi að treysta fúskurum frekar en læknum þar til það var of seint.

Ótrúlegar framfarir hafa orðið í krabbameinslyfjameðferð síðustu fá árin
Ný tilraunalyf, sem örva ónæmiskerfið ótæpilega, hafa gefið ótrúlega góða raun en þau eru svo dýr og sérhæfð að það er nær útilokað, metið út frá því sem fram kemur í þessari frásögn, að í þessu tilfelli sé um slíka meðferð að ræða.

Það vantar þarna upplýsingar um meðferðina
Ef einhver getur gefið upplýsingar um hvaða meðferðaraðila þarna er um að ræða eða nafnið á meðferðinni þá er áhugavert að skoða það.

En það er að virka, er það ekki?
Þarna er sagt að vöxtur krabbameinsins hafi stöðvast. Fyrir þess konar fullyrðingu geta legið margar ástæður aðrar en virkni kúrsins. Oft er í svona sögum um óhefðbundna kúra um að ræða síðbúin áhrif alvöru krabbameinsmeðferðar sem sjúklingurinn fékk á undan. Stundum eru sjúklingar að fá alvöru lyf samhliða en það kemur ekki fram. Svo geta krabbamein hægt tímabundið á vexti af sjálfu sér eða jafnvel minnkað, þótt ekki sé um bata að ræða heldur eðlilegan breytileika í gangi sjúkdómsins.
Nú eða þá bara eðlilega óskhyggju.
Það er mjög algengt að þeir sem selja óhefðbundnar krabbameinslækningameðferðir telji sig sjá bata með einhvers konar vitleysuprófum og tilkynna sjúklingunum fjálglega um hversu frábærlega vel gengur þegar í raun er að halla undan fæti. 

En í Noregi er svo gott heilbrigðiskerfi og eftirlit
Það er nóg af krabbameinslækningafúskurum í Noregi eins og kemur fram í þessari blaðagrein: http://bit.ly/2m8YuwH
Þarna segir frá því hvernig blaðamanni var boðin hver vitleysan á fætur annarri við því krabbameini sem hann sagðist ganga með. Algengt dæmi um svikakúr við krabbameini og blaðamanni stóð til boða er meðferð með extrakt úr apríkósukjörnum (inniheldur blásýru og gengur m.a. undir nöfnunum „Vítamín B17“ eða „Amygdalin“)
Annar kúr sem ég veit að er seldur í Noregi byggir á mistilteinsseyði einhvers konar. Skyldi það vera eitthvað svoleiðis sem þarna er á ferðinni?
Þessa kúra er hægt að kaupa víða um heim en þá er raunverulega búið að margprófa og rannsaka með engum árangri.

„Gerson kúrinn“ er annað dæmi um algengan krabbameinskúr sem seldur er af lækningafúskurum. Hann samanstendur m.a. af öfgafullu fæði með ógrynni ávaxtadrykkja og kaffi-innhellingum í ristilinn oft á dag!
Ég er ekki að grínast. Alvöru uppáhelltu kaffi er dælt inn um endaþarminn nokkrum sinnum á dag í þeirri trú að það hjálpi lækningunni við krabbameini!!

Vitleysurnar í þessum kúrum geta verið yfirgengilegar og eyðileggja oft síðustu ævimánuði sjúklinganna með aukaverkunum og öfgafullum tilburðum eins og í Gerson kúrnum.

Ég gæti haldið lengi áfram að telja upp dæmi um vitleysurnar og svindlið sem í boði eru.

Það er alls staðar rík tilhneiging yfirvalda til þess að leyfa „óhefðbundinni“ heilsustarfsemi að vera sem mest óáreitt. Ekki síður á Íslandi en í Noregi. Því miður verður það mest fúsk því allt sem virkar vel er jú tekið í alvöru notkun, ekki síst í krabbameinum.
Skilgreiningin á „óhefðbundnum“ lækningum er einmitt að það virkar annaðhvort illa eða alls ekki og er því ekki nothæf í alvöru heilbrigðisþjónustu.

Því miður er alltaf um falsvon að ræða þegar krabbamein eru í spilinu og loddarar ganga gjarnan á lagið þegar örvæntingarfullir sjúklingarnir vilja leggja hvað sem er í sölurnar. Þeir kvarta síðan lítið upp úr gröfinni.

Er til lækning sem haldið er leyndri?
Þeir sem halda að til sé lækning eða lækningar við krabbameini sem virkar en er haldið frá sjúklingum vegna einhvers konar samsæris, græðgi eða illgirni yfirvalda, lækna og lyfjafyrirtækja, eru ekki að hugsa rökrétt. Þeir eru satt að segja úti að aka.
Halda þeir virkilega að einhver hefði ekki leyst frá skjóðunni og farið að selja dásemdina? Hvað með okkur læknana sem sjálfir fá krabbamein og missa ástvini sína úr þeim. Eða aðra sem að þessum málum koma. Lyfjafyrirtækin eru jú mönnuð fólki og það fær krabbamein, eða ástvinir þeirra. Það væri hreint ótrúlegt ef hægt væri að leyna einhvers konar kraftaverki gegn krabbameini. 

Nú eða lyfjaiðnaðurinn sem væri fljótur að búa til afleiðu efnisins og selja. Það er algengur misskilningur að hann hafi ekki áhuga á einföldum eða „náttúrulegum“ aðferðum sem virka. Það er bara víst hægt að skilgreina, hreinsa, staðla og framleiða lyf úr hvaða náttúruefni sem er. Fyrst er bara að finna eitthvað sem virkar og þið getið bókað að það er leitað logandi ljósi að öllu sem gæti gert gagn gegn krabbameinum.

Hefur ekki samt einhver læknast?
Ég hef fylgst með þessum málum um árabil og veit ekki um neitt tilfelli þar sem hægt er að staðfesta að einhver hefur læknast af „óhefðbundnum“ krabbameinskúr. Sögurnar eru margar en þegar að er gáð reynast þær ýmist ósannar eða hægt er að skýra batann á annan hátt, oftast vegna þess að ekki var um krabbamein að ræða eða alvöru meðferð hafði áhrif.

 

Ef einhver telur sig geta veitt trúverðugar upplýsingar sem sýna fram á annað en að þarna sé um enn eitt fórnarlamb fúskara að ræða þá skal ég glaður skipta um skoðun ef satt reynist.

 

Safna fyrir Karl sem berst við krabbamein

Landslið Íslands í Íshokkí...

...er á leið heim af heimsmeistaramóti í Rúmeníu.
Strákarnir héldu sér í 2. deild A-riðli heimsmeistarakeppninnar sem þykir ótrúlega gott fyrir lítið land með stutta sögu um alvöru íshokkí-ástundun. Þeir áttu meira inni sem þeim tókst ekki að skila í þetta sinn. Íshokkí er hröð og sviptingarík íþrott, afar háð duttlungum sálfræðinnar sem sést best á því hversu miklar sviptingar voru í úrslitum leikja á þessu móti. Úthald er líka nauðsynlegt og kannski var það vandamálið bak við sárt tap síðustu tveggja leikja? Liðið hafði líka sama og ekkert tækifæri til að þjálfa saman fyrir keppnina og líðsmenn okkar allir að þessu í aukavinnu eins og aðrir Íslenskir íþróttamenn og konur.

-Litið niður á íshokkí
Það er svo mikið til í því sem Blårand þjálfari segir í meðfylgjandi grein úr Mogganum.
Það er ekki bara litið niður á Íshokkí-íþróttina á Íslandi eins og Blårand segir, henni er sýnd fullkomin fyrirlitning af mörgum og það er þjarmað að henni varðandi aðstöðu og möguleika. Samt hefur í mörg ár tekist að halda úti fimm landsliðum þegar unglingaliðin eru talin með og bæði kynin.
Morgunblaðið á heiður skilið fyrir að fylgjast vel með íþróttinni og það var góð hugmynd sem nýtt hefur verið síðastliðin ár að senda blaðamann með liðinu á heimsmeistaramótin erlendis. Andri Yrkill skilaði þessu hlutverki frábærlega, eins og forveri hans.

-Íslenskt skautalíf
Skautaíþróttir eiga virkilega framtíð fyrir sér á Íslandi. Við eigum ódýra hreina orku til að frysta svellin, það passar okkur vel að útbúa íþróttaaðstöðu innanhúss í okkar umhleypingasama landi og það vantar fjölbreytni með boltaíþróttunum. Það er ekki vitlaust að nýta hitann úr ísvélunum til að verma samliggjandi íþróttaaðstöðu, til dæmis boltahöll. Að byggja upp skautaaðstöðu eykur fjölbreytni í íþróttavali íslenskra barna og ungmenna. Það eru líka margir unglingar sem byrjuðu erlendis með foreldra í námi og vilja halda áfram heima. Þannig var það með okkar drengi.

-Skautaforeldrar
Við hjónin erum nú búin að vera „hokkíforeldrar“ tveggja stráka í um það bil 23 ár. Í Svíþjóð, þar sem gamanið byrjaði með tveggja og hálfs og fimm ára peð, telst þetta sérstakur heiðurstitill
Nokkrum sinnum hef ég fengið að fylgja unglingalandsliðum pilta sem liðslæknir, sem hefur verið afar ánægjuleg reynsla með þessum úrvals persónum sem hokkístrákar eru allir sem einn. Það eru engin fúlegg í þeirri körfu og gaman að sjá þá vaxa og dafna.
Dóttirin er líka skautaiðkandi, lagði stund á skautadans um árabil enda völdum við að eignast hús í nágrenni við skautaaðstöðu eftir að við fluttum heim.

-Ofbeldi?
Ég get lofað ykkur að íshokki er virðingarverð og vönduð íþrótt með tiltölulega lága meiðslatíðni. Þegar vel er að þjálfun og dómgæslu staðið þá er ofbeldi ekki með í spilinu. Ímynd íþrottarinnar er nokkuð saurguð af einhliða fréttaflutningi frá atvikum í Norður-Amerísku NHL-deildinni þar sem handalögmál eru talin nauðsynlegur hluti af sjónarspilinu sem dregur inn svakalega peninga. Þar er til og með notað þrengra svell til að auka snertingar. Þetta er ekki það hokkí sem ég þekki.

Íshokkí er hröð og spennuþrungin íþrótt og því kemur stundum til stympinga, sem alltaf eru stöðvaðar og yfirleitt leiða til refsingar. Af hálfu alþjóða íshokkísambandsins (IIHF) er afar mikil og góð vinna lögð í að hindra átök og meiðsli.
Íslenska íshokkísambandið á heiður skilið fyrir afar gott upbyggingarstarf en það þarf að byggja upp ef ná á þeirri breidd og virkni sem skautaíþróttir eiga möguleika á. Fyrst og fremst þarf fleiri svell og víðar, ekki bara fyrir hokkíið. Skautadans er ekki síður framtíðaríþrótt fyrir okkur Íslendinga og aðstöða vantar sárlega fyrir almenningsástundun svo skautaíþróttin geti dafnað.

-Ógn við „boltann“?
Boltakallarnir þurfa sko ekkert að óttast. Það er beggja hagur að byggja upp skautaaðstöðu.
Boltafíklarnir mega vita að krakkar af báðum kynjum sem alast upp með þann styrk og jafnvægi sem skautaiðkun gefur, verða oft afbragðs fótbolta, og handboltakempur. Skautaiðkun gefur mjög góðan líkamlegan grunn fyrir margar aðrar íþróttir. Þessu kynntist ég afar vel í Svíþjóð þar sem algengt er að krakkar stundi ísinn á veturna og boltan á sumrin og ég þekki stráka af ísnum sem völdu svo boltann fóru langt.

Erfið vinna í svona umhverfi

Nja... þetta er nú aðeins of gott til að vera satt, eða hvað?

Þar sem D vítamín kemur mikið við sögu í mínu starfi kynnti ég mér þessa vísindagrein og er ekki alls kostar sáttur við þær ályktanir sem kynntar eru og því síður þær fréttir sem af henni fara. Þessir ágætu vísindamenn eru að oflofa niðurstöður sínar og draga ályktanir af þeim sem ekki standast skoðun.  Hér er þeirra samantekt:

What is already known on this topic

• Randomised controlled trials of vitamin D supplementation for the prevention of acute respiratory tract infection have yielded conflicting results

• Individual participant data (IPD) meta-analysis has the potential to identify factors that may explain this heterogeneity, but this has not previously been performed

What this study adds

• Meta-analysis of IPD from 10 933 participants in 25 randomised controlled trials showed an overall protective effect of vitamin D supplementation against acute respiratory tract infection (number needed to treat (NNT)=33)

• Benefit was greater in those receiving daily or weekly vitamin D without additional bolus doses (NNT=20), and the protective effects against acute respiratory tract infection in this group were strongest in those with profound vitamin D deficiency at baseline (NNT=4)

• These findings support the introduction of public health measures such as food fortification to improve vitamin D status, particularly in settings where profound vitamin D deficiency is common

Það sem þeir gerðu var að safna saman upplýsingum úr 25 rannsóknum á samtals um ellefu þúsund einstakingum og reikna út samanlagðar niðurstöður um áhættu á að fá efri öndunarfærasýkingu (af hvaða tagi sem er) miðað við inntöku á D vítamíni eða ekki. Leiðrétt var fyrir ýmsum þáttum svo sem aldri, þyngdarstuðli og inflúenzubólusetningum.

Niðurstaðan var að í heildina þarf að gefa 33 einstaklingum D vítamín í lengri tíma til þess að koma í veg fyrir eina sýkingu. Það eru ekki sérlega sterk áhrif ef út í það er farið. Það sem kemur fram í greininni er að ástæðan fyrir því sem þeir túlka sem verndandi áhrif liggur fyrst og fremst hjá þeim einstaklingum innan rannsóknarþýðisins sem voru með alvarlegan skort á D vítamíni. Til þess að koma í veg fyrir eina efri öndunarvegasýkingu hjá þeim þarf að gefa fjórum D vítamín. Það geta væntanlega talist þokkaleg áhirf en erum við að tala um verndandi áhrif eða leiðréttingu á sýkingarhættu?
Og hversu mikill er áviningurinn? 

Höfundar greinarinnar vilja meina að D vítamín komi í veg fyrir efri öndunarvegasýkingar - minnki líkurnar um 12%. Það er nokkuð villandi framsetning. Réttara væri að segja að lágt D vítamín auki áhættu á efri öndunarvegasýkingum og leiðrétting minnkar þar af leiðandi þá auknu hættu.

Ritstjórnargrein í sama blaði setur hlutina í raunverulegra samhengi, gerir ýmsar athugasemdir við verkið og segir meðal annars: 

There are reasons for viewing the headline result cautiously. In absolute terms, the primary result is a reduction from 42% to 40% in the proportion of participants experiencing at least one acute respiratory tract infection. It seems unlikely that the general population would consider a 2% absolute risk reduction sufficient justification to take supplements.

Prósentin tólf sem höfundar tala um er sem sagt afstæð minnkun (OR=0,88). Heildar minnkunin er bara tvö prósentustig.

Það er sem sagt um að ræða heildar breytingu á tíðni sýkinga úr 42% í 40%. Eru margir tilbúnir að kosta til fé og fyrirhöfn fyrir svo lítilfjörlegan ávinning?? Njaaa... ég held ekki. Ritstjórar British Medical Journal sjá ekki ástæðu til þess að taka undir með höfundum og mæla ekki með aukinni inntöku fram yfir það sem þegar er mælt með eða aukningu á D-vítamínviðbót í matvæli.

Það er því miður allt of algengt að vísindamenn reyni að gera meira úr sínum niðurstöðum en tilefni er til.

D-vítamínskortur er tiltölulega algengur á Íslandi og það er sennilega gott fyrir flest okkar að ná okkur í auka D-vítamín, að minnsta kosti yfir vetrartímann. Sérstaklega þá sem ekki borða fisk- og feitmeti og eru lítið úti við. D vítamín myndast nefnilega í húð okkar þegar dagsljós umbreytir kólesteróli.

Þeir sem eru almennt frískir og hafa nóg af D vítamíni hafa lítið gagn af því að taka aukalega af því.
Mæling á D vítamínbúskap er einföld blóðprufa og ódýr og ekki úr vegi að biðja heimilislækninn um slíka prufu, sérstaklega ef maður borðar mikið ruslfæði og lítinn fisk og er lítið úti við í dagsljósinu. Dagleg sundferð í björtu gefur heilmikið auka D vítamín er mér sagt.

D-vítamín „gæti komið í veg fyrir kvef“

Hvers konar vitleysa er þetta. Á fokdýrt fisksoð að verka yngjandi ??

Hún Gústa ráðskona
Það er eiginlega ekki hægt að segja að Gústa ráðskona hafi verið hrukkótt... það á betur við að segja að andlitshúð hennar hafi verið stórskorin!
Blessuð sé minnning Ágústu, sem töfraði fram öfluga og góða næringu handa heimilisfólki og hverjum sem leið átti framhjá búinu hans afa míns í Fossvogsdalnum. Þetta gerði hún í lítilli eldhúsboru með einföld áhöld. Það gat verið vel á annan tug, ef ekki meira, sem þurfti að gefa morgunmat, hádegismat, kaffi, kvöldmat og kvöldhressingu þegar sem mest var á sumrin í heyskapnum. Því miður held ég ekki að það sé til nein mynd af Gústu, en við sem þekktum hana gleymum aldrei þessu andliti. Það minnti helst á úfið apalhraun.  Myndin hér til hliðar er ekki af Gústu heldur er hún fengin að láni á einhverjum andlits-áburðar-auglýsinga-vefnum. Hún sýnir þó nokkurn vegin hvernig húðin á Gústu var orðin eftir margra áratuga reglulega fisk-Collagen neyslu.
Þessi eljusama, nægjusama kona á óræðum aldri bar einhverja þá öldruðustu andlitshúð sem ég man eftir. Við krakkarnir veltum því mikið fyrir okkur hvað hún væri gömul. Það fengum við aldrei að vita en ég er viss um að hún var ekki svo gömul sem á grönum mátti sjá. Gústa var skemmtileg og góð við okkur.
Á kosningadögum klæddi hún sig í sitt fínasta, hringdi í Alþýðubandalagið og lét þá keyra sig á kjörstað þar sem hún merkti stolt við sitt D og brosti svo í kampinn þegar kommúnistinn keyrði hana heim aftur. Hrukkurnar voru ekki til komnar af áhyggjum eða gremju.

Fegrunarmeðal eða fiskisúpuduft?
Sagan af Gústu á að skýra það að hluta hvers vegna mér þykja þessar fullyrðingar um undraverð áhrif af fiskúrgangs-dufti vera einstaklega ósvífnar.
Ef Collagen úr fisk-holdi á að virka gegn hrukkum við inntöku og ekki að tala um ef það á að virka í þessu pínu-magn sem ráðlagt er á dýru dollunum, bara nokkur grömm á dag, þá virkaði það sko alls ekki á hana Gústu ráðskonu - frekar þvert á móti.
Gústa ráðskona borðaði fisk mörgum sinnum í viku og hafði gert frá blautu barnsbeini. Það gerðu líka flestir á þessum tíma og ekki voru þau mörg fullorðin andlit í bænum sem litu út eins og nýborinn barnsrass. Collagen er í öllum fiski og það hýdrólýserast við suðu. Þess vegna fær maður í sig talsvert meira magn af sama efni og er í þessum dollum við það eitt að borða fisk.
Ef collagen, sem í raun er nafnið á helstu burðarprótínunum í öllu holdi, bæði dýra og fiska, gerir eitthvað gagn til að yngja húðina eða koma í veg fyrir öldrun hennar þá er það eitthvað alveg nýtt. Ætli mannkynið hafi verið genabætt til að þetta verki svona?
Framleiðendurnir tefla að sjálfsögðu fram rannsóknum og reynslusögum. Það er einfaldlega ekkert að marka svoleiðis. Collagen er vel þekkt efni og mikið rannsakað og ekkert er hæft í því að inntaka á því geri nokkurn skapaðan hlut annað en að næra. Þær rannsóknir sem þetta fólk tekur til eru gervivísindi sem framleidd eru gagngert fyrir markaðssetningu. Ábatinn af svona framleiðslu getur verið gífurlegur.
Myndin: Íslensk „hugvit“ - Glersallamettað hveravatn, fiskisoðsduft og ætihvannarpúlver til sölu í Leifsstöð síðastliðinn sunnudag ásamt fleiri fánýtum fæðubótarvörum.

 

 

 

 

Inntaka á þessu púlveri gefur okkur vissulega byggingarefni prótína (amínósýrurnar) fyrir alla vefi líkamans en það fáum við líka ef við borðum fisk eða hvaða dýraafurð sem er. Beikon og egg virka líka fínt og gefa nákvæmlega sömu efni eins og þetta, þó í öðrum hlutföllum sé. 

Það er hreinlega ósatt að hægt sé að hreinsa fram eitthvað sérstakt púlver úr fiskiúrgangi sem hefur slík áhrif sem þarna er lýst. Matur er matur, ekki meðal, hvernig sem staðið er að suðunni.

Collagen
Orðið Collagen þýðir bókstaflega „myndar lím“. Þetta efni hefur verið þekkt frá örófi alda þar sem hægt er að nýta það á margvíslegan hátt, meðal annars til að líma upp veggfóður eða búa til búðinga og sælgæti. Í sögunni Animal Farm (Dýrabær) eftir George Orwell kemur fram að gamli klárinn var sendur í límverksmiðuna til að losna við hann. Aflóga dýr og sláturúrgangur hefur í gegnum tíðina verið soðin til þess að búa til hýdrólýserað Collagen, þ.e.a.s. lím - matarlím.

Þegar hold af fiski eða dýrum er soðið, þá brotnar Collagen-prótínið í því að hluta niður, því meir sem meira er soðið. Niðurbrotsefnin leka út í vatnið og hægt er að ná því þaðan til nýtingar. Þetta niðurbrot er kallast hydrolysis sem þýðir „vatns-niðurbrot“. Þetta flotta, vísindalega hljómandi orð er einmitt mikið notað í auglýsingaskruminu kringum Collagen-vörur af öllu tagi. Hýdrólýserað collagen hljómar voðalega fínt og merkilegt - en það þýðir bara matarlím.
Auka má þetta niðurbrot með því að auka hitann (eins og Gústa ráðskona nýtti sér þegar hún sauð hænur í hraðsuðu-þrýstipottinum) og með því að hafa sýru í soðinu og er sú aðferð notuð í iðnaðarframleiðslu á helstu afurðinni úr Collageni sem er matarlím, á útlensku: Gelatin. 
Ég hef áður fjallað um fæðubótarsvindl þar sem Collagen kemur við sögu en það er Berry.En hlaupsælgætið sem selt er í heimasölu með lygum um að það lækni liðvandamál og ýmislegt fleira. „Collagenið“ (matarlímið) í þeirri vöru er framleitt úr svínshúðum í risavöxnu Gelita verksmiðjunum í Þýskalandi.

Collagen, eða öllu heldur fisk-gelatin, sem er réttara nafn á þessu púlveri sem búið er að sjóða upp úr fiskúrgangi, er gríðarlega mikið notað í fæðubótarefni og snyrtivörur enda ósköp venjulegur matur og því hættulaus þeim sem ekki haf fisk-ofnæmi. En best af öllu er auðvitað að þetta er hræódýrt og auðunnið hráefni sem fellur til sem aukaafurð frá fiskverkun og yrði annars hent. Með því að búa til sögur um að þetta yngi og fegri er hægt að selja það á okurverði.

Á heimsvísu er Matarlím unnið í gríðarlegu magni í stórum verksmiðjum enda mikið notað í allri matvælaframleiðslu til að þykkja og hleypa. Mest er það unnið úr sláturafgöngum dýra, aðallega svínshúðum en matarlím er einnig framleitt úr beinagörðum og roði og þá notað í súpur, hlaup og búðinga þar sem fiskbragðið á við.

Þessir íslensku snillingar hafa fundið upp á því að fá glysgjarna neytendur til að kaupa dýrt duft sem í raun hentar ekki í annað en fiskisúpu, með því að segjast fínhreinsa eitthvað úr fiski og flagga niðurstöðum úr þykjustuvísindum sem gagngert eru framleidd til þess að nota í markaðssetningu og svo reynslusögum viðskiptavina sem halda að smávegis dagamunur stafi af því að þau borðuðu nokkrar matskeiðar af fisksúpu-dufti.
Hvar eru allar reynslusögurnar af þeim sem engin áhrif hafa fundið?
Hvar eru óháðar og endurteknar prófanir á þessu tiltekna dufti?

Sniiiiiiðugt á Íslandi!

Tekur collagen til að viðhalda unglegri húð